Godišnji izvještaj za 2011. godinu

„IZGRADNJA KAPACITETA II“

podržan od strane OAQ Fondacije

Projekat „Izgradnja kapaciteta II“ je nadogradnja projekta koji je realizovan u 2009.god. jer obuhvata razvijanje multidisciplinarnog pristupa između 63 potpisnika Sporazuma o saradnji I Protokola o saradnji kroz petodnevne edukacije I dvomjesečne sastanke. Projektom su bile obuhvaćene sve opštine Istočne Hercegovine (Trebinje, Ljubinje, Gacko, Nevesinje, Bileća i Berkovići).

Cilj projekta je obezbjeđivanje multidisciplinarnog pristupa suzbijanja porodičnog nasilja i pružanja adekvatnije podrške žrtvama porodičnog nasilja u Istočnoj Hercegovini, kao i uspostavljanje savjetovališta za žene u cilju zdravstvenog prosvjećivanja i povećanja brige o vlastitom zdravlju ove kategorije, ali i rada sa njima kroz grupe samopomoći u cilju izgradnje njihovih vlastitih kapaciteta.

Tokom ovog perioda održana su 18 sastanaka, odnosno svakog drugog mjeseca po sastanak u svakoj od šest opština Istočne Hercegovine (Trebinje, Ljubinje, Nevesinje, Bileća, Berkovići i Gacko), u cilju medjusobnog izvještavanja o radu na ovu temu,razmjene iskustava i naučenih lekcija, kao i dogovora za zajedničke akcije.

U savjetovalištu za žene u cilju zdravstvenog prosvećivanja kod doktorice koja inače radi svake subote od 14 do 18 časova savjet je zatražilo ukupno 42 žene žrtve porodičnog nasilja . Ove žene su same direktno zatražile savjet od doktorke ličnim dolaskom u kancelariju u navedenom terminu.Neke od njih su prvo ostvarile kontakt putem telefona pa tek onda I lično dok jedan broj njih došao je na incijativu prijateljice ili članova bliže porodice. Najčešće obraćanje žena je zbog informacija o štitnoj žlijezdi, dijabetesu, kardiovaskularnim obolenjima, bolestima reproduktivnih organa I menopauze.

Savjetovalištvu za žene žrtve porodičnog nasilja za pomoć se obratilo 89 žena u toku ovog perioda, i to ličnim kontaktom njih 49 a putem SOS telefona 40. Od tih 49, njih 32 je više puta zatražilo našu pomoć, od čega je njih 26 učestvovalo u grupama samopomoći.

„KULTURNI TURIZAM KAO RAZVOJNI PRAVAC TREBINJA“

podržan od strane Firma project-a

Glavni cilj ovog projekta je smanjenje siromaštva kroz uspostavljanje novog kulturno-turističkog brenda u opštini Trebinje.

Uspostavljanjem srednjovjekovne pijace u duhu izvedbe srednjegvijekovnog života, kao i uspostavljanjem srednjovjekovne pijace kao tradicionalne manifestacije željeli smo doprinijeti popularizaciji povezivanja sektora kulture i turizma ali i ekonomskom osnaživanju ranjivih kategorija u opštini Trebinje. S jedne strane atraktivnost ovako postavljene pijace je privukla turiste ali i druge građane, ljubitelje kulture,s druge strane, lokalno stanovništvo kao i prateće institucije su shvatile značaj očuvanja nematerijalnog kulturnog naslijeđa i mogućnosti koje pruža njegova popularizacija, posebno u dijelu razvoja turizma i obezbjeđivanja materijalne dobiti za njegove ponuđače.

Projekat je imao i tri podcilja:

Podcilj 1. Podizanje kapaciteta za samouposlenje osoba iz reda vulnerabilnih grupa (Roma, žene žrtve porodičnog nasilja i djeca sa posebnim potrebama) i članova novoformiranog konjičkog kluba “Vranac” u opštini Trebinje.

Podcilj2. Stvaranje novog turističkog proizvoda-srednjovjekovne pijace i valorizacija strarih zanata u opštini Trebinje.

Podcilj 3. Razvijanje veza sa tržištem i marketinga za novostvoreni proizvod-srednjovjekovnu pijacu i sam lokalitet Trebinja.

Rezultati ovog projekta su:

  • Doprinos valorizaciji starih zanata koji su u riziku od nestajanja u opšini Trebinje i stvaranje dodatnog izvora prihoda ranjivih kategorija: žena žrtava porodičnog nasilja, seoskih žena, djece sa posebnim potrebama, invalida, izbjeglica i Roma.
  • Stvoren novi turistički proizvod u opštini Trebinje-srednjovjekovna pijaca.
  • Povećan prihoda u indentifikovanom lancu vrijednosti tokom projektne godine u opštini Trebinje.

„INFORMATIVNE AKTIVNOSTI ZA RURALNE ŽENE U ISTOČNOJ HERCEGOVINI“

podržan od strane Kvinna till Kvinne

U toku prve polovine 2011 godine naša organizacija je bila podržanu od strane Kvinna till Kvinne u cilju izgradnje kapaciteta naše organizacije. U okviru ovog projekta održali smo dvije trodnevne radionice. Prva radionica je bila izrada Strategije namicanja sredstava za našu organizaciju, a druga radionica je bila izrada trogodišnjeg Plana i Pograma djelovanja Ženskog centra Trebinje.

Trogodišnji Program uključuje:

  • Rad na iznalaženju izvora finansiranja naših aktivnosti
  • Rad na samofinansiranju naše organizacije oslonjenu na lokalne izvore finansiranja
  • Rad na ekonomskom osnaživanju žena
  • Direktan rad sa žrtvama porodičnog nasilja (Sigurna kuća, SOS linija, savjetovalište za žene žrtve porodičnog nasilja, besplatna pravna pomoć i zastupanje pred sudom žrtava porodičnog nasilja)
  • Lobiranje, zagovaranje, kampanja u cilju poboljšanja položaja žena
  • Istraživanja koja prethode lobiranju, zagovaranju i kampanjama u cilju poboljšanja položaja žena
  • Rad sa ženama u politici
  • Monitoring sudskih procesa porodičnog nasilja
  • Rad na stvarnju ženskog lobija

Trogodišnji Plan uključuje

  • Određene su dvije osobe iz naše organizacije za praćenje tendera, grantova kako lokalnih tako i međunarodnih a koji su dostupni NVO sektoru iz BiH
  • Uspostavljanje srednjevjekovne pijace kao aktivnosti koja osim ekonomskog osnaživanja žena i komponentu samofinansiranja naše organizacije kroz prodaju proizvoda iz vitraža, nakita i drugih suvenira ali i kroz naplatu zakupnine izložbenog prostora
  • Planirano je da prvu godinu posvetimo lobiranju, zagovaranju i kampanjama u cilju ekonomskog osnaživanja žena kao i uspostavljanju Sigurne kuće
  • Druga godina fokusirana je na osamostavljivanju Sigurne kuće kao neovisne organizacije u okviru koje će da bude sve aktivnosti direktnog rada sa žrtvama.U toku druge godine takođe ćemo se fokusirati i na monitoring sudskih procesa

Tokom druge polovine 2011.godine naša organizacija je takođe uz podršku Kvinna till Kvinne realizovala projekat „Informativne aktivnosti za ruralne žene u Istočnoj Hercegovini“.

Godina 2011 se mnogo ne razlikkuje od predhodnih godina izuzev sto je ekonomska kriza dovela zemlju dublje u siromastvo. Politicka nestabilnost I stalno podgrijavanje na nacionalnoj osnovi u drugi plan stavlja socijalni kontekst, nezaposlenost, pad zivotnog standarda koji je mnogo veci od iskazanog, otpustanje radnika, inflacija…Prosjecna plata u Republici Srpskoj nije ona koja se zvanicno vodi, odnosno vecina stanovnika prima primanja od 150 KM do 600 KM ali zbog manjeg procenta onih koji primaju plate od 2000 KM do cak 5000 KM , dobijamo prosjek od 880 KM.

Polozaj zena u drustvu I porodici nicim nije unapredjen iako su ulozeni znacajni napori nevladinog sektora u BH. Samo spolja izgleda da imamo mehanizme za gender ravnopravnost, no problem je sto ti mehanizmi ne funkcionisu. Njihova nemoc se najbolje ogleda u konkretnim slucajevima nasilja u porodici gdje se na najgrublji moguci nacin krse zenska I djecija ljudska prava. O stanju u BH po pitanju nasilja u porodici najbolje govore konkretni slucajevi koji preslikavaju nasu realnost a ne uspoatavljeni mehanizmi pa cak i doneseni zakoni neigraju nikakvu znacajniju ulogu ako se nepostuju.

Stice se utisak da se zakoni donose samo da bi se zadovoljila forma jer to neko od nas ocekuje, a ne zato jer smo kao drustvo promjenili svijest o nekom problemu. Tako da se cesto zakoni samo prepisuju iz evropskih zemalja bez prilagodjavanja nasem mentalitetu I mogucnostima.

Žene na selu se nalaze u posebno teškom položaju. Tragajući za informacijama o programima podrške za žene na selu , našli smo samo Akcione planove I Strategije, bez uspostavljenih konkretnih programa koji su sada aktivni. Posebno je teška situacija u Istočnoj Hercegovini koja zbog svoje razruđenosti I nepristupačnosti terena kao I zbog siromaštva ima vrlo lošu infrastrukturu, plan I razvoj sela, uslove za oživljavanje sela. Sve se to posebno reflektuje na žene kao stub porodice. Na našim područjima I školske linije za prigradska naselja koje su postojale se redukuju, što će direktno dovesti do napuštanja takvih područja. Trebinjska opština je opština u cijeloj RS sa najmanjim procentom seoskog življa, svega 2%.Usložnjavanje procedura korištenja usluga u zdravstvu takođe otežavaju pristup istom, piosebno kod sesokog življa koje putuje do opštine gdje su smješteni domovi zdarvlja I bolnice.Priličan broj neobrazovnog seoskog stanovništva je takođe zabrinjavajući factor.Tome svemu treba dodati da značajan broj žena na selu je izloženo I porodičnom nasilju. Udaljenost od centara u kojim se nalaze škole, bolnice, institucije I drugi važni objekti uveliko umanjuju kvalitet života žena na selu.

U toku ovog projekta uspjeli smo da ostvarimo projektni cilj:

Žene u ruralnim područima Istočne Hercegovine su više informisane o njihovim pravima I mogućnostima.

Ostvarili smo ove rezultate za 290 žena direktno -koje su prošle radionice ali i još ostalih preko 700 žena indirektno-to su one koje su dobile informatore i/ili koje su dobile ove informacije od žena koje su bile na radionicama:

  • Žene i djevojke su dobile zbirne informacije o prevenciji i otkrivanju najčešćih oboljenja kojima su podležne žene, o kontracepciji i planiranju porodice,
  • Žene i djevojke su informisane o svojim pravima i mogućnostima za koje do sada nisu imale pristup a u vezi sa porodičnim nasiljem i o mjerema i planovima Vlade Republike Srpske na unapređenju sela sa refleksijom na žensku seosku populaciju

Pokazatelji rezultata su:

  • Broj žena koje su nakon radionice iskazale potrebu za zdravstvenim pregledom
  • Analiza istih anketa popunjenih od strane ciljane grupe prije I nakon održane radionice na teme njihove informisovanosti o pravima I mogućnostima iz oblasti zdravstvenog prosvjećivanja, nasilja u porodici, o mjerema i planovima Vlade Republike Srpske na unapređenju sela sa refleksijom na žensku seosku populaciju
  • Evaluacioni listići nakon radionica o njihovoj potrebi za ove teme

„SOS LINIJA“

podržano od Gender centar u Vladi RS.

Naša organizacija je učestvovala kao partnerska organizacija od ukupno 5 na nivou Republike Srpske u realizaciji ovih aktivnosti podržanih od Gender centra RS, a ove aktivnosti su imale za cilj pružanje podrške žrtvama porodičnog nasilja putem SOS linije koja postoji u okviru naše organizacije, i putem koje žrtve mogu zatražiti pomoć, a razgovor sa njima obavlja stručno osoblje.

Svake godine naša organizacija organizuje aktivnosti u okviru kampanju „16 dana aktivizma“ koju uglavnom sačinjavaju organizovanje promotivnih uličnih akcija,okruglih stolova, ineraktivnih radionica, radio emisija i drugih aktivnosti a sve u cilju borbe protiv nasilja u porodici i drugih oblika nasilja nad ženama i djecom.